Artsen en andere professionele zorgverleners zijn verplicht jouw wens tot niet-reanimeren op te volgen zodra zij jouw niet-reanimeren verklaring aantreffen. EHBO’ers, burgerhulpverleners en bedrijfshulpverleners zijn hier echter niet wettelijk toe verplicht en mogen zelf beslissen of ze stoppen of doorgaan totdat professionele hulpverleners aankomen.

Bespreek jouw wens tot niet-reanimeren
Het is belangrijk dat je jouw wens tot niet-reanimeren bespreekt met je huisarts, familie en naasten. Want in een acute situatie waarin elke seconde telt kunnen zij de hulpverleners attenderen op jouw niet-reanimeren verklaring en jouw wens tot niet-reanimeren.

Jouw keus tot niet-reanimeren is vaak een moeilijke en persoonlijke beslissing die afhangt van je gezondheid en ervaren kwaliteit van leven. Het kan echter ook zijn dat je denkt dat je na een geslaagde reanimatie geen kwaliteit van leven meer zult ervaren. Deze aanname blijkt vaak onterecht: 80-90% van de overlevenden (jong en oud samen) heeft een jaar na de reanimatie een goede levenskwaliteit. Met je (huis)arts kan je de kansen en risico’s van reanimatie in jouw persoonlijke situatie bespreken en kunnen je helpen bij jouw keuze.

Lees meer over overlevingskans en kwaliteit van leven na reanimatie

Een rechtsgeldige wilsverklaring
De bekendste vorm van een niet-reanimeren wilsverklaring is de niet-reanimerenpenning. Dit is een draagbare wilsverklaring waarop staat dat je iedereen verbiedt onder alle omstandigheden elke vorm van reanimatie op jou toe te passen.

De wet schrijft dat elke wilsverklaring in schrift opgesteld en te herleiden tot de patiënt geldig is.

Alle penningen die op de markt zijn en aan dit criterium voldoen zijn dus in principe rechtsgeldig. Net als geschreven briefjes en een tatoeage.

Een handtekening van je huisarts is niet nodig.

Niet-reanimerenpenning
De penning is verkrijgbaar bij Patiëntenfederatie Nederland  door middel van invullen van het contactformulier hiervoor.

Bron: Reanimatieraad